رمضان امسال هم در حال عبور است و لحظه های پایانی خود را طی می کند. چقدر زود گذشت...

چقدر ساده از رمضان عبور کردیم. نمی دانم روزه هایم قبول شدند یا نه... آنقدر به گناه عادت کردیم که با روزه هم گناه کردیم و ساده گذشتیم. تا به امروز نتوانستیم اجازه ی دیدار یار را بگیریم... کفه ی نگرانی هایم سنگین است اما هنوز امید دارم.

شب قدر در راه است؛ شبی که با نسیم لطف خداوند، همه نگرانی ها و همه گناه ها زدوده خواهد شد. شبی که اعمالمان را گردگیری می کنند. اعمال غفلت زده را به دور می ریزند و مهم تر این که شب قدری را در پیش داریم که مقصد سال آینده ما را نشانمان می دهند. مقصدی که تقدیر سال آینده ما را مشخص می کند. بر زندگی دنیای یکی مهر خورده می شود و برای دیگری شادی ها و خوشی ها را رقم می زنند. برای دیگری تعالی و تحرک را و برای عده ای نیز مقرر می شود که در آزمون های الهی سنجیده شوند. قلب هایی را پاک می کنند. به برخی توفیق دیدار مولایشان داده می شود...

و اما برای من و تو چه خواهند نوشت؟!!...

ادامه رو بخون...

چاره چیست؟

این رسم آفرینش هست که پدران اگر انگور ترش بخورند دندان فرزندان کند می شود، اما... این رسم هم هست که آدمی امروز تمامی دیروز خود را به فراموشی می سپارد و از یاد می برد. تصور اغلب ما این است که ما اینجایی هستیم، برای اینجا آفریده شده ایم و هرچه هست همین جاست. چه کسی یادش هست آن روزها را که ما ملک بودیم و فردوس برین جایمان بود؟ و.. بعد به خطایی مستأجر این خراب آباد شدیم. آری گذشت زمان، نسیان می آورد و فراموشی خصیصه آدمی است.

ادامه مطلب رو هم بخون...

پس از مباحث گذشته در راستای تبیین حجاب اسلامی، دلایل به کارگیری حجاب و مسائل مرتبط، وقت آن رسیده است تا کمی دقیقتر به موضوع پوشش صحیح اسلامی بپردازیم.

مساله پوشش صحیح اسلامی فقط مختص زنان و دختران نیست بلکه امری محتوم برای مردان نیز می باشد اما در این مبحث فقط به پوشش صحیح زنان می پردازیم و در مباحث بعدی پوشش مردان را نیز مورد بررسی قرار خواهیم داد.

بر مبنای کلام وحی، پوشش مناسب برای زنان پوششی است که علاوه بر پوشاندن حدود مشخص شده و حفظ حریم خصوصی زن، باعث جلب توجه نامحرمان نیز نشود. در واقع شرط لازم و کافی برای پوشش بانوان در قرآن کریم به دقت مطرح شده است. اما متاسفانه گاهی بر اثر بی توجهی،غفلت و یا جهل (که در مباحث پیشین، فرض جهل در عدم رعایت حجاب در جامعه امروز را رد کردیم) و یا قرار گرفتن در اجبار، شرط لازم و کافی در رعایت پوشش را رعایت نمی کنند. برای مثال به سرگذاشتن روسری یا شال و بستن آن به فرم های مختلف که در کشورمان رواج پیدا کرده است (لبنانی، بحرینی، ...) و استفاده از گیره های زرق و برق دار برای بستن آن  و به سر گرفتن چادر به روش های خاص به نحوی که به زیبایی فرد اضافه کند، گاهی اوقات باعث جلب نگاه ها به طور ناخودآگاه می شود. لازم به ذکر است در طرح این مسائل، نظر شخصی بنده، صرفا دخیل نمی  باشد بلکه مبحث، مبتلا به بسیاری از افراد دارای دغدغه حجاب می باشد. لذا بر این دسته از بانوان محترم که اهتمام در حفظ حجاب برتر دارند لازم است دقت بیشتری در این موضوع داشته باشند.

موضوع دیگری که اخیرا در کشور رواج پیدا کرده است، استفاده از مانتو های بلند می باشد.

ادامه رو دنبال کن ...

شبهه ای که در ذهنیت بعضی افراد هست، این است که خیال می کنند حجاب برای زن محدودیت و حصاری است که خانواده و وابستگی به شوهر برای او ایجاد نموده است و بنابراین، حجاب نشانه ی ضعف و محدودیت زن است.

راه حل این شبهه و تبیین حجاب در بینش قرآن کریم این است که زن باید کاملا درک کند که حجاب او تنها مربوط به خود او نیست تا بگوید من از حق خودم صرف نظر کردم، حجاب زن مربوط به مرد نیست تا مرد بگوید من راضیم، حجاب زن مربوط به خانواده نیست تا اعضای خانواده رضایت بدهند، حجاب زن، حقی الهی است، لذا می بینید در جهان غرب و کشورهایی که به قانون غربی مبتلا هستند اگر زن همسرداری آلوده شد و همسرش رضایت داد، قوانین آنها پرونده را مختومه اعلام می کنند، اما در اسلام این چنین نیست، حرمت زن نه اختصاص به خود زن دارد نه شوهر و نه ویژه برادر و فرزندانش می باشد، همه اینها اگر رضایت بدهند قرآن راضی نخواهد بود، چون حرمت زن و حیثیت زن به عنوان حق الله مطرح است و خدای سبحان، زن را با سرمایه عاطفه آفرید که معلم رقّت باشد و پیام عاطفه بیاورد، اگر جامعه ای این درس رقت و عاطفه را ترک نمودند و به دنبال غریزه و شهوت رفتند به همان فسادی مبتلا می شوند که در غرب ظهور کرده است. لذا کسی حق ندارد بگوید من به نداشتن حجاب رضایت دادم، از این که قرآن کریم می گوید هر گروهی، اگر راضی هم باشند، شما حد الهی را در برابر آلودگی اجرا کنبد، معلوم می شود عصمت زن، حق الله است و به هیچ کس ارتباط ندارد.

همه اعضای خانواده و اعضای جامعه و مخصوصا خود زن امین امانت الهی هستند. زن به عنوان امین حق الله از نظر قرآن مطرح است یعنی این مقام را و این حرمت و حیثیت را خدای سبحان که حق خود اوست به زن داده و فرمود: این حق مرا تو به عنوان امانت حفظ کن، آنگاه جامعه به صورتی در می آید که شما در ایران می بینید، جهان در برابر ایران خضوع نموده است، زیرا که در مسأله جنگ تا آخرین لحظه صبر نمود و کاری که برخلاف عاطفه و رقّت و رأفت و رحمت باشد انجام نداد. با این که دشمنان او از آغاز، حمله به مناطق مسکونی، کشتار بی رحمانه ی بی گناهان و غیر نظامی ها را مشروع نمودند. جامعه ای که قرآن در او حاکم است، جامعه عاطفه است و سرّش این است که نیمی از آن جامعه را معلمان عاطفه به عهده دارند و آن مادرها هستند، چه بخواهیم چه نخواهیم؛ چه بدانیم و چه ندانیم اصول خانواده درس رأفت و رقّت می دهد و رأفت و رقّت در همه مسائل کارساز است.

منبع: زن در آینه جلال و جمال "حضرت آیت الله جوادی آملی"